сарамас

I

зат. в ет. Малдың басы ісіп кететін, өте жұқпалы ауруы (Ж.Бабалықұлы, Мал ауру., 191). Ентігіп ері жатыр мұрны терлеп, Бұқадай көктемдегі мала басқан. Жер тіреп тұмсығымен жатыр терлеп Жазылған жылқы құсап с а р а м а с т а н (Таңжарық: Егем. Қазақст., 30. 10. 2002, 13). Кім біледі, малға келген қарасандай елге тағы да оба, әлде с а р а м а с сияқты бірдеме келіп қалған болар (Өркен, 13. 01. 1990, 7).

II

сын. Түк білмейтін, түлей, ақылсыз. Бұлдайтын кәделі деп жармасты, Көрмеді серілерден с а р а м а с т ы, Қыздардай кесте тіккен келістіріп, Қиналып терін сығып, табар нәшті (М.Әлімбаев, Көңіл күні, 11). «Ешкімнен ештеңе үйренбедім», - деп ақ безер де көк безер танатындар саппас с а р а м а с т а р ғана шығар (Бұл да, 205).